บุญของแบ๊งค์ ๒๐

บุญของแบ๊งค์ ๒๐

กาลครั้งหนึ่ง ในปัจจุบันกาลนี่เอง ธนบัตรแบ๊งค์ ๑๐๐๐ 
ได้ถูกพิมพ์ออกมาสู่ท้องตลาด 
หลังจากนั้นก็ได้สถิตย์อยู่ในกระเป๋าของนักธุรกิจ 
ประชาชนผู้มีอันจะกินทั้งหลาย 
ด้วยความภาคภูมิใจอย่างยิ่งจนอดเก็บไว้ไม่อยู่ 
แบ๊งค์ ๑๐๐๐ จึงพูดกับแบ๊งค์อื่น ๆ ออกมาว่า 

" นี่พวกเธอ ดูสิ ฉันได้เดินทางไปที่ต่างๆกับบรรดาเศรษฐีทั้งหลาย 
ฉันไปมาแล้วทั่วโลก ทั่วทุกทวีปก็ว่าได้ "

แบ๊งค์ ๕๐๐ จึงพูดว่า ..... 
" เธอนี่โชคดีจังที่ได้เดินทางไปทั่วโลก 
แต่ฉันก็ได้เดินทางไปตามห้างสรรพสินค้า 
ทั้งขึ้นเหนือล่องใต้ทั่วประเทศเหมือนกันนะ "

แล้วแบ๊งค์ ๑๐๐๐ กับ แบ๊งค์ ๕๐๐ ก็หันมามอง แบ๊งค์ ๒๐ ซึ่งฟังอยู่อย่างสงบ 
" แล้วเธอล่ะ แบ๊งค์ ๒๐ เธอไปไหนมาบ้าง เล่าให้พวกเราฟังหน่อยสิ "

แบ๊งค์ ๒๐ ที่ฟังอย่างเงียบ ๆ เมื่อถูกขะยั้นขะยอให้เล่า จึงพูดขึ้น

" ฉันไม่ค่อยมีโอกาสได้ไปเที่ยวต่างประเทศหรือตามห้างสรรพสินค้าหรอก
ส่วนใหญ่ฉันจะอยู่ตามวัด เขาทำบุญวัด อยู่ในตู้บริจาค
และติดอยู่ตามต้นกฐิน ถึงฉันจะไม่ใหญ่โตอะไร
แต่งานบุญทุกงานก็มีพวกฉันมากที่สุดนะจะบอกให้ "

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ... 
คนเราเวลาใช้จ่ายเพื่อความสนุกสนานเพลิดเพลิน 
ใช้จ่ายเป็นพันเป็นหมื่น หรือมากกว่านี้ก็ไม่มีความ มัธยัสถ์ เสียดายเลย 
แต่เวลา " ทำบุญ " กลับมัธยัสถ์ ประหยัด พอเพียง ทำเพียง ๒๐ บาทก็เพียงพอ